Serie: Onder de Melkweg

In het midden van de opgebroken weg lagen grote bergen zand en puin. We keken naar buiten. ‘Ik wil wel
‘Ik ben een ster in het bakken van pannenkoeken,’ zei je met een voldane glimlach. Je nam het graag van
Het was al donker en wij zaten met zijn tweetjes in de woonkamer. Ik liet jou mijn schrijfwerk lezen, het
Het was weer zo’n nacht dat er onaangekondigd aan het spoor werd gewerkt. Ditmaal bleef het niet bij alleen maar
Het was in de periode dat wij een poosje in een keet woonden. Deze stond op de oprit van ons
‘Prinsesje!’ riep je. ‘Ik heb een verrassing!’ Trots liet je de kaartjes zien. ‘Eindelijk is het me gelukt,’ verzuchtte je.
Alle begin is moeilijk, zegt men weleens. Onlangs moest ik denken aan toen we nog maar net bij elkaar waren.
Het was vroeg in de ochtend, daags voor kerst. De lampjes van de kerstboom brandden gezellig en het was rustig
Al een paar dagen werd ik verrast door de invallende duisternis, terwijl ik echt was vertrokken toen het buiten nog
‘De Melkweg, ieder sterrenstelsel eigenlijk, is een soort schuim. Het zit vol bellen...’ zei jij, starend naar het heelal. Je