Categorie: overwegingen

Geplaatst op

Dat is maar de vraag

De zon scheen zo fel dat het licht hoofdpijn veroorzaakte. Drie kraaien vlogen voor ons uit en eenmaal bij het huis aangekomen zag ik dat twee ervan op de rieten dakbedekking waren neergestreken en de derde aanstalten maakte om naar hen toe te vliegen en naast hen te landen.
Ik voelde me ziek. Ik deed de sleutel in het slot en draaide.
De hele wandeling had ik me groot gehouden en er was zelfs nog een moment geweest dat ik me druk maakte om wat andere mensen allemaal wel niet uitvreten, wat ik van hen verdragen moet, maar toen ik over de drempel van het huis stapte barstte ik in huilen uit.
'Wat betekent dit nou allemaal eigenlijk?' vroeg het kind. Ik keek dwars door mijn tranen heen zonder werkelijk goed te zien. Ik herhaalde de vraag van het kind.
'Wat betekent dit nou allemaal eigenlijk?'
Ik haalde mijn schouders op en gaf antwoord.
'Niets,' zei ik.
Het kind keek nog altijd vragend, alsof het mijn antwoord niet gehoord had. Dus ik herhaalde: 'Het betekent niets. Helemaal niets.'

Geplaatst op

Plaats

"Kom laten we weggaan van hier en een plaats gaan zoeken om samen te komen en om daar samen te zijn, een plaats waar vrede is en waar we rust zullen vinden."
"Waar bestaat dat, waar zal dat zijn waar je ons samen wilt vinden, waar we kunnen luisteren en waar gedachten klinken... Bestaat dat wel, een plaats waar alle verlangens worden verstaan?"
"Ik denk het en weet het wel zeker, het is niet eens zo gek ver van hier, wie het zoekt heeft het al gevonden."
"Niet ver, bedoel je dichtbij, heel dichtbij mij?"
"Je wou ons toch niet ver laten zoeken, waar dacht jij dan dat die plek is, dichterbij dan dichtbij toch?"
"Hier, maar waarom wil je dan weggaan?"
"Ik wilde eigenlijk nog iets dichterbij je komen."
"Ik wist niet wat je bedoelde, ik ben hier, je hoeft voor mij niet weg... Je mag bij mij."

Zo kwam het, dat ik het wist.
Ik klopte en de poort ging open.
Ik kwam op een plaats van vrede en ik was het zelf.
Ik was de deur en sleutel van mijn binnenkamer.
En er was niemand met een tweede.
Alleen God is daar.
Alleen Hij komt er.
Hij is er binnenin thuis.

Geplaatst op

De Weg, de Waarheid en het Leven

Het leven is een leerweg
Leert ons leven met lach en traan
Wie pijn ervaart, gekwetst raakt
Leert wat waarde heeft en wat te weren
Beschermt diens kostbaarheden met geweld
Camera's en soldaten kijken scherp
Grijpen steeds vroegtijdig in, weren de rovers
Geven de vijand op de loer geen kans
Het leger ligt in onrust te wachten
De vermeende aanvaller aanschouwend
Beveelt angst de frontlinie tot vechten
Begint als eerste agressief de oorlog
Smoort ieder benaderen met verdovende angst
Deze strijd van angst tot angst
Maakt harten koud en onbenaderbaar

Ik weet wat martelende angst is, ken het
Heb lang geleden, het was geen antwoord
Nu kniel ik, bid in Vrede en mijn gebed
Ademt over alle legers die onder bevel
Geroepen zijn, om angst met angst te bestrijden
Het gebed komt als een warme bries
Bewerkstelligt op aarde een storm
De mensen moeten bekennen te weten
Wat waarheid is, wat waar en wat niet

De liefde stroomt als een warme bron, spreekt:
Geef elkaar de vrede, wees niet bang
Vechten heeft geen zin, ik geef me
Zonder twijfel is er met liefde geen angst
Hier is de liefde, jouw overwinnaar ben ik
Mijn liefde is en was en zal altijd zijn
Wat dacht je dan
Hoe kon je anders denken
Wie maakte jou dat wijs
Wat verwachtte je
Wie achtte jij de sterkste
Wie wil jij laten winnen
Heb je een beter antwoord dan ik
Wat is er beter dan mijn liefde voor jou?

Geplaatst op

Een 5 december overweging

Als alles een keus is

Als alles een keus is
Mag je goed kiezen
Wie luistert kiest het beste deel
Voor wie klopt wordt open gedaan
De stem van je Hart klopt altijd
(Hoe eigenwijs ook…)

De S is van Slang
Of van Sinterklaas, natuurlijk
De S is van Slecht
Of van Sint, natuurlijk
(Kies maar!)

Vraag het aan je Hart
Dat antwoord is waar
Ook jij bent geliefd
die Liefde is Heilig
Luister eens goed
(jouw Hart liegt niet)

Liefde is geen leugenaar
Ik kies wat klopt
(…en jij?)

Ondersteund door WordPress